اگزما چیست. به شرایطی اطلاق میگردد که در آن پوست ملتهب و ترک خورده شده و خارش پیدا میکند و به اصطلاح زبر میگردد. در برخی از موارد با تاول هم همراه است. ممکن است برخی از غذاها و مواد تحریککننده باعث این موضوع شود.
در این مقاله از بارطب با شما همراه هستیم تا در مورد اگزما بیشتر بدانید.
در قدم اول باید بدانید که اگزما چیست. برای مثال اگر شخصی به شما میگوید که اگزما دارد آیا در هنگام دست دادن به او باید نگران شوید؟
اگزما (Eczema) یا درماتیت به گفته ویکی پدیا با التهاب پوسته اطلاق میگردد. حالا این التهاب در افراد مختلف و با شرایط پوستی مختلف، میتواند عوارض گوناگونی داشته باشد. برای مثال در برخی افراد میتواند همراه با پوسته پوسته شدن و سوزش و خارش باشد، یا در برخی افراد میتواند با آبله همراه باشد.
جهت اطلاع شما! جالب است بدانید که ریشه کلمه اگزما یونانی است و به معنی جوشی است که بالا آمده!
انواع مختلفی از اگزما وجود دارد. علاوه بر درماتیت آتوپیک، انواع دیگر شامل:
درماتیت تماسی آلرژیک (Allergic contact dermatitis): این یک واکنش پوستی است که به دنبال تماس با یک ماده یا آلرژن که سیستم ایمنی بدن، آن را بیگانه میشناسد رخ میدهد.
اگزما دیشیدروتیک (Dyshidrotic eczema): این به تحریک پوست در کف دست و کف پا اشاره دارد. با تاول مشخص میشود.
نورودرماتیت (Neurodermatitis): این منجر به پوسته پوسته شدن پوست روی سر، ساعد، مچ و پاهای تحتانی می شود. به علت خارش موضعی، مانند نیش حشرات رخ میدهد.
اگزما دیسکوئید (Discoid eczema): این نوع اگزماهمچنین به عنوان اگزما بهصورت غیرمعمول نیز شناخته میشود، این نوع لایههای مدور پوست تحریک شدهای را نشان میدهد که قابل پوسته پوسته شدن، پوسته ریزی و خارش هستند.
درماتیت استاز (Stasis dermatitis): این به تحریک پوستی قسمت پایینی پا اشاره دارد. معمولاً مربوط به مشکلات گردش خون است.
علائم اگزما بسته به سن فرد مبتلا میتواند متفاوت باشد. درماتیت اتوپیک در نوزادان که شایع است همراه با لکههای خشک و پوستهپوسته شدن پوست است. این لکههای خشک اغلب به شدن خارش دارند.
خارش مداوم میتواند باعث عفونتهای پوستی شود. مالش و خراش مداوم میتواند منجر به عفونتهای پوستی شود.
اما در بیشتر موارد، اگزما خفیف است. شایعترین علائم درماتیت آتوپیک شامل موارد زیر است:
_پوست خشک و پوسته پوسته
_گرگرفتگی پوست
_خارش
_زخمهای باز یا پوسته پوسته
برخی از علائم اگزما در افرادی که پوست تیره تری دارند متفاوت است.
افراد مبتلا به اگزما شدید برای تسکین علائم به درمان جدیتری نیاز دارند.
علائم این عارضه پوستی در کودکان و بزرگسالان متفاوت است.
علائم درماتیت آتوپیک زیر در نوزادان زیر ۲ سال رایج است:
بثورات پوست سر و گونهها
بثوراتی که میتواند باعث خارش شدید شود که ممکن است در خواب اختلال ایجاد کند
علائم درماتیت آتوپیک زیر در کودکان ۲ سال و بالاتر رایج است:
بثورات که در پشت چینهای آرنج یا زانو ظاهر میشوند
بثوراتی که روی گردن، مچ دست، مچ پا و شکاف بین باسن و پاها ظاهر میشود
بثورات برجسته
بثورات که میتوانند سبکتر یا تیرهتر شوند
ضخیم شدن پوست، همچنین بهعنوان گلسنگ شناخته میشود که میتواند به خارش دائمی تبدیل شود
علائم درماتیت آتوپیک زیر در بزرگسالان شایع است:
بثورات پوستی بیشتر از مواردی است که در کودکان مشاهده میشود
بثوراتی که معمولاً در خلال آرنج یا زانوها یا نوک گردن ظاهر میشود
بثورات زیادی که بدن را پوشانده است
پوست بسیار خشک در مناطق آسیبدیده
بثورات خارشدار دائمی
بزرگسالانی که در کودکی درماتیت آتوپیک داشتهاند اما دیگر این بیماری را تجربه نکردهاند، ممکن است بازهم پوست خشک یا بهراحتی تحریکشده، اگزما دست و مشکلات چشم داشته باشند.
ظاهر پوست مبتلابه درماتیت آتوپیک بستگی به این دارد که پوست فرد خراشیده شود و پوست آن آلوده شود یا خیر. خراشیدگی و مالیدن پوست میتواند باعث تحریک بیشتر پوست شود، التهاب را افزایش داده و خارش را بدتر کند.
علت دقیق اگزما یا درماتیت آتوپیک ناشناخته است، اگرچه بهطورمعمول در خانوادههایی با بیماریهای آتوپیک (درماتیت آتوپیک، آسم و آلرژی) رخ میدهد که به یک مؤلفه ژنتیکی اشاره دارد.
در چند سال گذشته جهشهای موجود در ژن برای پروتئین filaggrin که در ساختن یک سد سالم پوستی مهم است در برخی از بیماران مبتلابه اگزما شرح داده شده است. به نظر میرسد این بیماران درماتیت آتوپیک دارند که در ابتدای شروع، شدیدتر و مداومتر بوده و با آسم و حساسیت آلرژی همراه است.
بیماران میتوانند محرک خاص یا منحصربهفردی داشته باشند که اگزما آنها را شعله ور میکند و این موارد شامل تحریککنندهها، آلرژن ها، عوامل عفونی و عوامل عاطفی است.
تحقیقات نشان میدهد که ژنها عامل تعیینکننده اگزما و سایر بیماریهای آتوپیک هستند. این بدان معناست که اگر یکی از والدین و یا هردوی آنها به اگزما مبتلا بودهاند احتمال اینکه شما هم به این بیماری و دیگر بیماریهای آلرژیک دچار شوید، هست. هرکدام از بیماریهای آلرژیک مانند اگزما، آسم و… ممکن است در مدت مشخصی از سال بروز کند.
نتایج برخی از مطالعات حاکی از این موضوع است که افرادی که دچار اگزما میشوند ممکن است دچار یک نقص پروتئینی در سیستم سد دفاعی پوست خود باشند. آلرژن ها، تحریککنندهها و سموم باکتریایی میتوانند به سد غیرطبیعی پوست نفوذ کرده و واکنش ایمنی بدن را تحریک کنند.
عوامل خطر زیادی برای درماتیت آتوپیک وجود دارد که تحت کنترل بیمار نیست، ازجمله:
_سابقه خانوادگی این بیماری
_سابقه شخصی از شرایط آلرژیک، مانند تب یونجه
_سابقه شخصی آسم
_سابقه شخصی در مورد آلرژیهای غذایی
تشخیص اینکه فرد مبتلابه اگزما در معرض خطر بالاتر از بروز این بیماری است، برای والدین، بیماران و پزشکان بسیار مهم است. دانستن اینکه بیمار مبتلابه خسخس خفیف، سابقه درماتیت آتوپیک را داشته است، بهعنوانمثال، تشخیص ظهور ظریف آسم را آسانتر میکند.
در حال حاضر درمانی برای اگزما وجود ندارد. درمان این بیماری با هدف بهبودی پوست آسیبدیده و جلوگیری از تشدید شدن علائم است.
پزشکان یک برنامه درمانی را بر اساس سن، علائم و وضعیت بهداشت فعلی فرد پیشنهاد میکنند. برای برخی از افراد، اگزما بهمرورزمان از بین میرود. بااینحال، برای دیگران این یک شرایط مادام العمر است.
در بخشهای زیر برخی از گزینههای درمانی ذکر شده است.
چندین کار وجود دارد که افراد مبتلابه اگزما میتوانند برای حمایت از سلامت پوست و کاهش علائم انجام دهند.
بهعنوانمثال، آنها میتوانند موارد زیر را امتحان کنند:
_گرفتن حمام ولرم
_استفاده از مرطوبکننده در زمانهای استحمام (شما با این کار درواقع رطوبت را قفل میکنید و از خروج آن جلوگیری میکنید)
_پوشیدن لباسهایی با پارچههای نخی و نرم
_اجتناب لباسهایی با الیاف خشن و تنگ
_استفاده از مرطوبکننده در هوای خشک یا سرد
_هنگام شستشو از صابون ملایم یا پاککنندهای بدون صابون استفاده کنید
پزشکان میتوانند داروهای مختلفی را برای درمان علائم اگزما تجویز کنند، ازجمله:
کرمها و پمادهای موضعی کورتیکواستروئید: اینها داروهای ضدالتهابی هستند و باید علائم اصلی اگزما مانند التهاب و خارش را تسکین دهند. افراد میتوانند آنها را مستقیماً روی پوست بمالند. طیف وسیعی از کرمهای موضعی کورتیکواستروئید موضعی و پمادها در دسترس هستند.
کورتیکواستروئیدهای سیستمیک: اگر درمانهای موضعی مؤثر نباشند، پزشک ممکن است کورتیکواستروئیدهای سیستمیک را تجویز کند. اینها به صورت تزریق یا قرص خوراکی موجود است. افراد فقط باید برای مدت زمان کوتاهی از آنها استفاده کنند. همچنین توجه به این نکته ضروری است که اگر فرد قبلاً داروی دیگری را برای این بیماری مصرف نکرده باشد، علائم ممکن است با قطع این داروها بدتر شود.
آنتیبیوتیکها: پزشکان در صورت بروز اگزما در کنار عفونت باکتریایی پوست، آنتیبیوتیکها را تجویز میکنند.
داروهای ضدویروسی و ضد قارچ: اینها میتوانند عفونتهای قارچی و ویروسی را درمان کنند.
آنتیهیستامینها: اینها میتوانند خطر خراشیدن شبانه را کاهش دهند، زیرا باعث خوابآلودگی میشوند
مهارکنندههای موضعی کلسینورین: این دارو فعالیتهای سیستم ایمنی بدن را سرکوب میکند. این التهاب را کاهش میدهد و به جلوگیری از شعلهور شدن بیماری کمک میکند.
مرطوبکننده های ترمیم سد پوستی: اینها باعث کاهش افت آب و کار برای ترمیم پوست میشود.
فوتوتراپی: این شامل قرار گرفتن در معرض امواج UVA یا UVB است. این روش میتواند درماتیت متوسط را درمان کند. پزشک در طول درمان از نزدیک پوست را تحت نظر دارد.
حتی بعدازاینکه ناحیهای از پوست بهبود یافت، باید مراقب آن باشید، زیرا ممکن است دوباره بهراحتی تحریک شود.
در این مقاله در مورد اینکه اگزما چیست و چه علائمی دارد و همچنین انواع آن صحبت کردیم. اگزما یک بیماری آلرژیک است که میتواند هم عامل ژنتیکی داشته باشد و هم اینکه عوامل بیرونی باعث آن باشند.
برای این بیماری درمانهای مختلفی وجود دارد که از فردی به فرد دیگر فرق میکند و فقط پزشک معالج شماست که تشخیص میدهد چه درمانی برای شما مؤثرتر است.