ملاسمای پوستی به لکههای قهوهای پوستی اطلاق میگردد. این لکهها به علل مختلفی میتوانند روی صورت و در جاهای دیگر بدن نمایان شوند. در این مقاله از سری مقالات وبلاگ پزشکی بارطب با شما همراه هستیم تا در مورد ملاسمای پوستی و راههای درمان آن صحبت کنیم.
ملاسمای پوستی نوعی اختلال رنگدانهای رایج است که باعث میشود لکههای قهوهای یا خاکستری روی پوست و در درجه اول صورت ایجاد شود.
شایعترین مناطق برای ظاهر شدن ملاسما بر روی صورت عبارتاند از:
پل بینی
پیشانی
گونهها
لب بالا
این عارضه همچنین ممکن است در سایر نواحی بدن بهویژه در معرض نور خورشید زیاد ظاهر شود. این مناطق ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ساعد
گردن
شانهها
طبق تحقیقات آکادمی پوست آمریکا، تنها ۱۰ درصد از موارد این لکه های قهوه ای در مردان اتفاق میافتد. زنانی که دارای چهرههای تیرهتر هستند و باردار هستند بیشتر در معرض خطر ملاسما هستند.
ملاسمای پوستی علل مختلف میتواند داشته باشد. پزشکان نمیتوانند بهطور کامل درک نمیکنند که چرا رخ میدهد. ممکن است به دلیل سو عملکرد ملانوسیتها (سلولهای رنگساز) در پوست باشد و باعث تولید بیشازحد رنگ شود.
درنتیجه، افرادی که دارای رنگ پوست تیره هستند، بیشتر در معرض ابتلا به ملاسما قرار میگیرند، زیرا ملانوسیت آنها بیشتر از افراد با پوست روشن است.
عوامل احتمالی ملاسما عبارتاند از:
تغییر در هورمونها در دوران بارداری (کلواسما)، درمان با هورمونها یا هنگام مصرف قرصهای ضد بارداری
قرارگیری در معرض نور خورشید
برخی از محصولات مراقبتی پوست که باعث تحریک پوست فرد میشوند
همچنین، ممکن است یک مؤلفه ژنتیکی در انی لکه های قهوه ای وجود داشته باشد، زیرا افرادی که نزدیکان نزدیک آنها این عارضه را تجربه کردهاند، احتمالاً خودشان به آن مبتلا میشوند.
علائم اصلی ملاسمای پوستی ایجاد لکههای تکههای پوست است. درحالیکه این عارضه علائم جسمی دیگری ایجاد نمیکند، برخی از افراد ظاهر این تکهها را آزاردهنده میدانند.
شایعترین ناحیه برای ظاهر شدن لکههای ملاسمای پوستی، صورت است. مکانهای معمول شامل لبهای بالایی، پل بینی، گونهها و پیشانی است. این کمتر معمول است که فردی بر روی بازوها و گردن خود لکههایی داشته باشد.
همیشه برای این عارضه درمان لازم نیست. اگر تغییرات هورمونی، مانند آنهایی که در دوران بارداری یا هنگام مصرف قرصهای ضد بارداری اتفاق افتاده است، باعث ملاسما شود، پس از زایمان یا با قطع مصرف قرص توسط فرد، کمرنگ میشود.
برای سایر افراد، ملاسما میتواند سالها یا حتی تا آخر عمر ادامه داشته باشد. اگر این لکه ها با گذشت زمان کمرنگ نشود، فرد میتواند برای کمک به برداشتن یا محو شدن وصلهها به دنبال درمان برود.
بااینحال، همه روشهای درمانی برای همه مفید نیستند و حتی پس از درمان موفقیتآمیز، این لکه ها ممکن است برگردد.
گزینههای درمان ملاسمای پوستی شامل موارد زیر است:
پزشکان اغلب از هیدروکینون به عنوان اولین خط درمانی ملاسمای پوستی استفاده میکنند. هیدروکینون به صورت لوسیون، کرم یا ژل در دسترس است. فرد میتواند محصول هیدروکینون را مستقیماً روی لکههای پوستی که رنگ آن تغییر کرده است بمالد.
هیدروکینون بدون نسخه در دسترس است اما پزشک همچنین میتواند کرمهای قویتری را برای شما تجویز کند. هیدروکینون با روشن کردن رنگ تکههای پوست کاردرمانی خود را انجام میدهد.
کورتیکواستروئیدها و ترتینوئین به صورت کرم، لوسیون یا ژل وجود دارد. کورتیکواستروئیدها و ترتینوئین میتوانند به روشن شدن رنگ تکههای ملاسما کمک کنند.
در بعضی موارد، یک متخصص پوست میتواند کرمهای ترکیبی را تجویز کند که ممکن است حاوی هیدروکینون، کورتیکواستروئیدها و ترتینوئین در یک مورد باشد. به این کرمهای سه گانه گفته میشود.
علاوه بر سایر کرمهای دارویی، یک متخصص پوست ممکن است اسید آزلاییک یا اسید کوجیک را نیز تجویز کند. این اسیدها برای روشن شدن نواحی تیره پوست کمک میکنند.
اگر داروهای موضعی مؤثر واقع نشوند، یک متخصص پوست ممکن است روشهایی مانند:
میکرودرم ابریژن
لایهبرداری شیمیایی
لیزر درمانی
نوردرمانی
درم ابریژن
برخی از این گزینههای درمانی عوارض جانبی دارند یا ممکن است باعث مشکلات اضافی پوستی شوند. بهتر است در مورد تمام خطرات احتمالی با پزشک یا متخصص پوست صحبت کنید.
اگر شخصی قبلاً ملاسما داشته باشد، میتواند سعی کند از این عوامل جلوگیری کند:
_محدود کردن قرار گرفتن در معرض آفتاب
_وقتی بیرون هستید کلاه بپوشید
_استفاده از ضد آفتاب
ملاسما باعث ایجاد لکههای تیره روی پوست و اغلب در صورت میشود. درحالیکه این تغییرات پوستی بی ضرر است، اما ممکن است برای برخی از افراد آزاردهنده باشند.
درمان برای برخی افراد مؤثر است. ملاسما که به دلیل تغییرات هورمونی است، ممکن است با گذشت زمان و پس از بازگشت سطح هورمون به حالت نرمال، محو شود.
بهتر است توجه نمایید که درمانهای نام برده شده در اینجا بیشتر جنبه اطلاعرسانی داشته و نباید بهصورت خودسرانه و بدون تجویز پزشک مصرف شوند.